Danıştay Dairelerinin Verdiği Kararlarda Temyiz Süresi
T.C.
DANIŞTAY
İDARİ DAVA DAİRELERİ GENEL KURULU
E. 2010/115
K. 2010/246
T. 18.2.2010
• DANIŞTAY DAİRELERİNİN VERDİĞİ KARARLARDA TEMYİZ SÜRESİ ( Danıştay Dairelerinin Her Sene Ağustos'un Birinden Eylül'ün Beşine Kadar Çalışmaya Ara Vermesi Öngörüldüğü - Temyiz Süresinin Bitiminin Çalışmaya Ara Verme Zamanına Rastladığı/Sürenin Eylül'ün Dördünü İzleyen Tarihten İtibaren Çalışma Saati Bitimine Kadar Uzadığı )
• TEMYİZ SÜRESİ ( Danıştay Dairelerinin Her Sene Ağustos'un Birinden Eylül'ün Beşine Kadar Çalışmaya Ara Vermesi Öngörüldüğü - Sürenin Eylül'ün Dördünü İzleyen Tarihten İtibaren Çalışma Saati Bitimine Kadar Uzadığı )
• ÖZEL KANUNLARDA TEMYİZ SÜRESİ ( Danıştay Kanunu'nda Danıştay Dairelerinin Her Sene Ağustos'un Birinden Eylül'ün Beşine Kadar Çalışmaya Ara Vermesinin Öngörüldüğü - Temyiz Süresinin Eylül'ün Dördünü İzleyen Tarihten İtibaren Çalışma Saati Bitimine Kadar Uzadığı )
• ÇALIŞMAYA ARA VERME ( Danıştay Dairesinin Temyize Konu Kararının Otuz Günlük Temyiz Süresinin Bitiminin Çalışmaya Ara Verme Zamanına Rastladığı - Sürenin Ara Vermenin Sona Erdiği Günü Yani Eylül'ün Dördünü İzleyen Tarihten İtibaren Çalışma Saati Bitimine Kadar Uzadığı )
ÖZET : Danıştay Kanunu'nun 86. maddesinin 1. fıkrasında Danıştay dairelerinin her sene Ağustos'un birinden Eylül'ün beşine kadar çalışmaya ara vermesi öngörülmüş; böylece ara vermenin son günü Eylül'ün dördü olarak belirlenmiştir. Danıştay 13. Dairesinin temyize konu kararının davacı vekiline tebliğ edildiği, otuz günlük temyiz süresinin bitiminin çalışmaya ara verme zamanına rastladığı, bu nedenle sürenin, ara vermenin sona erdiği günü, yani Eylül'ün dördünü izleyen tarihten itibaren çalışma saati bitimine kadar uzadığı; ancak davacının bu süre geçtikten sonra, kayda geçen dilekçeyle temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda, Yasa'da öngörülen süre geçirildikten sonra yapılan temyiz başvurusunun incelenmesi olanağı bulunmamaktadır.
İstemin Özeti : Danıştay Onüçüncü Dairesi'nin 7.4.2009 günlü, E: 2006/5903, K:2009/3848 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması davacı tarafından istenilmektedir.
Danıştay Tetkik Hakimi : Gonca Temizhan
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, 2577 sayılı idari Yargılama Usulü Yasasının 14. maddesi uyarınca Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenildikten sonra gereği görüşüldü:
KARAR : 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 46. maddesinin 2. fıkrasında, Özel kanunlarında ayrı süre gösterilmeyen hallerde, Danıştay dava daireleri ile idare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarına karşı tebliğ tarihini izleyen otuz gün İçinde Danıştay'da temyiz yoluna başvurulabileceği belirtilmiş, aynı Yasa'nın 8. maddesinin 3. fıkrasında da, bu Yasa'da yazılı sürelerin bitmesinin çalışmaya ara verme zamanına rastlaması halinde, bu sürelerin, ara vermenin sona erdiği günü izleyen tarihten itibaren yedi gün uzamış sayılacağı öngörülmüştür.
2575 sayılı Danıştay Kanunu'nun 86. maddesinin, 1.1.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Yasa'yla değişik 1. fıkrasında ise, Danıştay dairelerinin her sene Ağustos'un birinden Eylül'ün beşine kadar çalışmaya ara vermesi öngörülmüş; böylece ara vermenin son günü Eylül'ün dördü olarak belirlenmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, Danıştay Onüçüncü Dairesinin temyize konu kararının 27.7.2009 günü davacı vekiline tebliğ edildiği, otuz günlük temyiz süresinin bitiminin çalışmaya ara verme zamanına rastladığı, bu nedenle sürenin, ara vermenin sona erdiği günü, yani Eylül'ün dördünü izleyen tarihten itibaren 11.9.2009 Cuma günü çalışma saati bitimine kadar uzadığı; ancak davacının bu süre geçtikten sonra, 14.9.2009 gününde kayda geçen dilekçeyle temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmaktadır.
SONUÇ : Bu durumda, Yasa'da öngörülen süre geçirildikten sonra yapılan temyiz başvurusunun incelenmesi olanağı bulunmadığından, davacının isteminin süre aşımı nedeniyle reddine, 18.02.2010 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
KARŞI OY :
2575 sayılı Danıştay Yasası'nın 86. maddesinin 1. fıkrası çalışmaya ara verme süresinin kısaltılması amacıyla yeniden düzenlenerek, Danıştay dairelerinin her sene Ağustos ayının birinden Eylül'ün beşine kadar çalışmaya ara vermeleri öngörülmüştür. Bu kuralda çalışmaya ara verme süresi, bu sürenin başladığı ve sona erdiği gün açıkça gösterilerek belirlenmiştir. Yani, çalışmaya ara vermenin “...Eylül'ün beşine kadar...” süreceği ifade edilerek, Eylül'ün beşi çalışmaya ara vermenin sona erdiği gün olarak gösterilmiştir. Dolayısıyla Danıştay dairelerinin Eylül'ün altısında çalışmaya başlayacakları hususunda duraksama bulunmamaktadır. Nitekim sözü edilen düzenlemenin yürürlüğe girdiği tarihten bu yana uygulamanın da bu doğrultuda olduğu bilinen gerçektir.
Belirtilen durum karşısında, davacının Yasa'da öngörülen süre içinde temyiz isteminde bulunduğu sonucuna ulaşıldığından, karara katılmıyoruz.
